- ἀτάραχος
- ἀτάρακτοςnot disturbedmasc/fem nom sgἀτάραχοςeyesalvemasc/fem nom sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ατάραχος — ατάραχος, η, ο και ατάραχτος, η, ο και ατάραγος, η, ο επίρρ. α 1. αυτός που μένει ήρεμος, που δεν αναταράζεται: Δε φυσούσε καθόλου κι η θάλασσα ήταν ατάραχτη. 2. αυτός που δεν ταράχτηκε ψυχικά, γαλήνιος, απαθής: Ατάραχος τον άκουγε που φώναζε κι… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ατάραχος — βλ. ατάρακτος … Dictionary of Greek
ατάρακτος — και ατάραχος και ατάραγος, η, ο (AM ἀτάρακτος και ἀτάραχος, ον) ήρεμος, γαλήνιος νεοελλ. 1. (για υγρά) αυτός που δεν τον έχουν ανακατέψει 2. αυτός που δεν συγκινείται, ο απαθής αρχ. 1. αμετασάλευτος, αμετάβλητος, σταθερός 2. αυτός που δεν… … Dictionary of Greek
ἀταραχώτερον — ἀτάρακτος not disturbed masc acc comp sg ἀτάρακτος not disturbed neut nom/voc/acc comp sg ἀτάρακτος not disturbed adverbial ἀτάραχος eyesalve masc acc comp sg ἀτάραχος eyesalve neut nom/voc/acc comp sg ἀτάραχος eyesalve adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀταράχως — ἀτάρακτος not disturbed adverbial ἀτάρακτος not disturbed masc/fem acc pl (doric) ἀτάραχος eyesalve adverbial ἀτάραχος eyesalve masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀτάραχον — ἀτάρακτος not disturbed masc/fem acc sg ἀτάρακτος not disturbed neut nom/voc/acc sg ἀτάραχος eyesalve masc/fem acc sg ἀτάραχος eyesalve neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
АТАРАКСИЯ — (от греч. ataraxia отсутствие волнений, невозмутимость) в философии Эпикура и его школы состояние душевного покоя, невозмутимости, к которому должен стремиться человек, в особенности мудрец. А. является предварительным условием достижения счастья … Философская энциклопедия
АТАРАКСИЯ — АТАРАКСИЯ (греч. ἀταραξία [ἀ priv. + ταραχή], волнение, смятение, тревога), термин античной этики: «невозмутимость», «безмятежность». Наиболее общий смысл заключается в идеале невосприимчивости души к аффектам, переносе внимания с внешних… … Античная философия
безмѧтежьникъ — БЕЗМѦТЕЖЬНИК|Ъ (1*), А с. Невозмутимый, спокойный человек: ˫акоже кормьни(к) моудръ и безъмѩтежникъ, зане ѡтиноу(д) искоушенъ бы(с) в корабли, правоу и не гроуженоу д҃шоу съхрани(т) и вышьшоу всѩко˫а боурѩ (ἀτάραχος) Пч к. XIV, 14 … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
άθαμβος — ἄθαμβος, ον (Α) [θάμβος] ακλόνητος, ατάραχος, άφοβος … Dictionary of Greek